به نقل از «قدس آنلاین»

آقای وزیر؛ تا دیر نشده پول فنس ها را تهیه کنید

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۱۳۸۴

جواد صبوحی/ روزنامه نگار

از ستون‌های شکسته شده اش، از لایه‌های فروریخته محافظ‌های دیوارها و از زباله‌هایی که در جای جای این محوطه تاریخی به چشم می‌خورد.

آن روزها، خوش بین ها رسانه ها را به بدبینی متهم کردند و گفتند وصله لایتچسبک بی فرهنگی را به ردای ما؛ ملت فرهنگ دوست با تمدن دو هزار و چند ساله نچسبانید؛ تخت جمشید ظرفیت این همه جمعیت را نداشت؛ گناه را به پای مسئولان محلی بنویسید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکسال بعد، سه اتفاق دیگر؛ اما اینبار با اهمال اهل فرهنگ و هنر رخ داد. همگی هم از جنس گُل به خودی؛ ایجاد حریق در کاخ خشایارشاه، جدا شدن سر سربازان هخامنشی، ریختن خون مصنوعی روی زمین و دیوار کاخ هدیش؛ هر دو توسط یک اکیپ فیلمبرداری!

البته ناگفته نماند اهالی فرهنگ و هنر پیش از آن هم دست گل های دیگری به همین شکل به آب داده بودند؛ مثلاً چسباندن ترمه با منگنه و پونز روی دیوارهای گچی قدیمی در سکانسی از سریال "جیران" در حسینیه قاجاریه امینی‌های قزوین، خسارت یک گروه فیلم‌برداری به کاخ نیاوران و شکسته شدن لوستر نفیس آن و چندی بعد هم آسیب به تچر؛ کاخ اختصاصی داریوش در جریان ساخت یک نماهنگ و.....

بگذریم...

یکی دو روز پیش یک دوست؛ یک همکار روزنامه نگار و هم دانشگاهی قدیمی در صفحه مجازی اش تصویری از کتیبه میخی هخامنشی در گنجنامه همدان را که با پرتاب نارنجک دستی فردی ناشناس زخم خورده بود برای ما دنبال کننده هایش به اشتراک گذاشت. تقریباً همزمان، جایی دیگر هم خبر و تصویر زخم نارنجک های دستی به پل خواجو و باز یک جای دیگر رد پای سیاه و به جامانده از اصابت همین نارنجک ها روی دیوار خانه ‎فروغ فرخزاد در محله امیریه تهران منتشر شد.

می خواهم بگویم متاسفانه داریم عادت می کنیم؛ به این زخم زدن ها، زخمی شدن ها. سوختن در چهارشنبه سوری و غیر آن.

به نظرم حالا دیگر نسخه آسیب شناسان اجتماعی هم برای درمان وندال ها، افاقه نمی کند. از آنطرف، کلاه همین تعداد رسانه بی رمق هم که پشم ندارد. اصلاً چه طور باید برای جماعتی که با پول یک جلد کتاب، یک کیلو اکلیل سرنج می خرد تا با آن، یکی دو نارنجک درست کند و زیر دست و پای من و شما بترکاند و کیف کند موعظه خواند؟!

تنها دلخوشی ما در همین وانفسای غریبانه فرهنگ، به نگاه چند مومن فرهنگی است که برایشان گناه یادگاری‌نویسی با زغال، خراشیدن یا کوبیدن میخ بر دیوار یک بازار تاریخی، توسط وندال های داخلی؛ با انفجار تندیس‌های بامیان در افغانستان یا با تیشه و چکش به جان تندیس‌های تاریخی موزه نینوا افتادن در موصل، یا تخریب آثار تاریخی غزه با بمب های چند تنی تفاوتی ندارد.

نام تمام این یورش ها را "تروریسم فرهنگی" می گذارند؛ چیزی شبیه پاک سازی قومی یا یورش به فرهنگ خودی.

با این نگاه، بدون تردید در برابر هر گونه تفکر وندالیستی با هر توجیه آن باید ایستاد و هزینه اش را نیز باید پرداخت کرد.

عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی و گردشگری اخیراً گفته است ما ۱۹ هزار تپه تاریخی داریم؛ اما پولی نداریم که دور آن ها را فنس کشی کنیم!

شنیدنش تلخ است؛ آن هم از قول وزیری که حتی گاهی گلاب به رویتان، جوش نبود سرویس های بهداشتی را می زند و معتقد است فعلاً سرویس بهداشتی اولویت اول مردم است.

خلاصه کلام اینکه، یکبار برای همیشه باید نشست، چرتکه انداخت و دید هزینه فنس کشی یا نصب دوربین های مداربسته در پیرامون بناهای تاریخی برای صیانت از هویت ملی و تاریخی مان بیشتر است یا تبدیل این بناها به بوتیک، هتل، رستوران و محل فیلمبرداری سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی و شاید هم حالا سکوت و دم بر نیاوردن در برابر ترقه پراکنی و زخم خوردن آن ها.

آقای وزیر؛ یک سازمان را وزارت خانه کردیم تا خیالمان از بابت تخریب ها و لگد پرانی های این و آن به هویت ملی مان راحت شود.

پس لطفاً تا دیر نشده پول فنس، دوربین، بروشور و.... را از هر کجا که می توانید تهیه کنید. برایمان زشت است مقابل نارنجک های تروریست های فرهنگی آچمز شویم.

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سیدعزت الله ضرغامی میراث فرهنگی چهارشنبه سوری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۱۳۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مرمت کاروانسرای ینگی‌امام ۲۰۰ میلیارد تومان می‌خواهد

مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی البرز با بیان اینکه مرمت کاروانسرای ینگی‌امام ۲۰۰ میلیارد تومان می‌خواهد، گفت: وضعیت کاروانسرای ینگی امام ساوجبلاغ بحرانی و نیازمند مرمت هر چه سریعتر است. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرج، حیم خاکی بعدازظهر امروز در بازدید از کاروانسرای ینگی امام ساوجبلاغ اظهار داشت: کاروانسرای ینگی امام یکی از ظرفیت‌های بسیار خوب استان البرز است که سال گذشته همراه با 53 کاروانسرای دیگر در پرونده کاروانسراهای ایرانی به ثبت جهانی رسید.

 مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان البرز عنوان کرد: شرایط بنای کاروانسرا اکنون به گونه ای  است که به مرمت نیاز دارد و باید هر چه سریعتر برای این موضوع اقدام شود.

وی با اشاره به اینکه حدود 200 میلیارد تومان برای مرمت کامل این بنا نیاز است، گفت: اعتبارات ناچیری هر ساله برای مرمت بخش هایی از این بنا در نظر گرفته می شود که جوابگوی نیاز مرمتی آن نیست، بنابراین اولویت واگذاری این بنا به بخش خصوصی است تا یکبار به صورت کامل مرمت بنا صورت گیرد.

خاکی بیان کرد: کاروانسرای ینگی امام  از لحاظ موقعیت قرارگیری و دسترسی یکی از بهترین گزینه ها برای تبدیل به اقامتگاه و یا گذر فرهنگی به عنوان محلی برای برگزاری رویدادها، نمایشگاه ها و بازارچه صنایع دستی و فرهنگی است که در راستای حمایت از تولید ملی نیز قرار می گیرد.

ثبت 14 اثر تاریخی البرز در فهرست میراث‌ ملی ‌ کاروانسرای ینگی‌امام ثبت جهانی ‌می‌شود/ داوطلب ثبت جهانی تپه ازبکی ‌هستیم

براساس تحقیقات محلی ، ادبی و تاریخی "ینگی امام" یا "ینگه امام" در زبان آذری به معنای تازه و نو است که این نام به یک مجموعه تاریخی، مذهبی و یک روستا در شهرستان ساوجبلاغ استان البرز اطلاق می‌شود.

در مجموع ینگی امام شامل یک تپه تاریخی مربوط به قرن چهارم هجری قمری با ارتفاع 18 متر از سطح زمین، یک کاروانسرا مربوط به دوران صفویه و قاجاریه، بقعه متبرکه امامزاده هادی (ع) و یک روستا را شامل می شود که این مجموعه در شرق شهر هشتگرد استان البرز قرار گرفته است.

بررسی های تاریخی بیانگر آن است که در ابتدا نام «ینگی امام» به بقعه متبرکه امامزاده هادی (ع)، سپس به کاروانسرا و تپه تاریخی و ‌اکنون به روستای واقع در این محدوده اطلاق می‌شود.

قرار گرفتن این مجموعه فرهنگی، مذهبی و تاریخی در یک منطقه خوش آب و هوا موجب شده تا ینگی امام از گذشته ها تاکنون مورد توجه گردشگران و رهگذران قرار گیرد ضمن آنکه احداث کاروانسرای ینگی امام در زمان صفویه در مسیر جاده تاریخی ابریشم بیانگر اهمیت اقتصادی و گردشگری منطقه از دیرباز تاکنون بوده است.

اولین مرحله کاووش های باستان شناسی در تپه تاریخی ینگی امام مربوط به سال 1385 است که در جریان این کاووش ها تعدادی سفال متنوع لعاب دار مربوط به دوران صدر اسلام به دست آمد. کشف 50 شئی مفرغی، میخ های چادر و داس های آهنی از دیگر آثار به دست آمده از این تپه است.

سال 1387 دومین کاووش باستان شناسی در ضلع شرقی این تپه تاریخی با حضور 6 کارشناس میراث فرهنگی کشور انجام شد و سطوح دیگری از یافته های تاریخی به دست آمد.

تپه تاریخی ینگی در 25 اسفندماه سال 1379 به شماره 3504 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسید،

بقعه متبرکه امامزاده هادی (ع ) که  بنای آن مربوط به دوره صفوی - قاجاریه است ؛ در تاریخ 28 دیماه 1379 با شماره 2965 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد.

کاروانسرای ینگی امام نیز در تاریخ 17 آذرماه 1377 به شماره 2175 به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده و در آثار ملی ایران قرار گرفته است.

مجموعه کاروانسرای ینگی امام به وسعت سه هزار مترمربع ادارای اتاق های ویژه برای استراحت مسافران و رهگذران در طول تاریخ فعالیت خود بوده است.

انتهای پیام/